Do współprzewodniczących obrad
Litewsko - Polskiej Komisji Międzyrządowej

Pana Remigijusa Motuzasa
Pana Wojciecha Tycińskiego

Do wiadomości:
Ambasador pani prof. Eufemii Tejchmann,
posła RL Emanuelisa Zingerisa,

posła RP Ryszarda Czarneckiego,

senator RP Janiny Sagatowskiej

Szanowni Państwo

Tradycyjnie z okazji obrad w Wilnie Litewsko - Polskiej Komisji Międzyrządowej przedstawiciele polskiego społeczeństwa są zapraszani na spotkanie z Komisją, w czasie którego podnoszą różne tematy związane z nieprzestrzeganiem ich praw zawartych w Litewsko - Polskim Traktacie i innych dokumentach międzynarodowych. Niestety, po zakończeniu obrad nigdy nie są oni informowani jaką postawę wobec zgłoszonych postulatów zajęła Komisja - będą one realizowane czy nie, kiedy i przez kogo. Powoduje to ich wielokrotne powtarzanie się i budzi bardzo niemiłe uczucie traktowania polskiej mniejszości narodowej na Litwie, delikatnie mówiąc, podmiotowo, koniunkturalnie, jednocześnie publicznie twierdząc o zatroskaniu naszymi losami i potrzebie partnerskiej współpracy.

W czasie ostatniego spotkania w dniu 13 grudnia br. znów się, niestety, powtórzył wyżej wymieniony scenariusz.

Jako prezes Związku Polaków na Litwie proszę więc o informację - jakie decyzje zostały podjęte wobec zgłoszonych przez obecnych na spotkaniu przedstawicieli polskiego społeczeństwa postulatów związanych z realnymi zagrożeniami w funkcjonowaniu polskiego szkolnictwa, nie zwracaniem ludności polskiej ziemi i mienia i obracaniem ich przez urzędników w swoją własność, jak i wobec tych, co zgłosiłem osobiście. Dotyczyły one potrzeby opracowania jasnego harmonogramu prac i mechanizmu rozpatrywania i realizacji zgłaszanych postulatów, zaprzestania specjalnego utrudniania działalności tygodnika Związku Polaków na Litwie "Nasza Gazeta" poprzez odmowę zawarcia umowy o wynajęciu pomieszczenia, w którym od dziesięciu lat jest on wydawany, i przygotowywanie tego pomieszczenia do wystawienia na publiczny przetarg, mimo że wszystkim ponad trzystu środkom masowego przekazu na Litwie specjalnym postanowieniem Rządu pozwolono na prywatyzację zajmowanych pomieszczeń. Jak też traktatowego zapisu o możliwości korzystania z przyrodzonego prawa do własnego imienia i nazwiska.

Mając na uwadze, że głównym celem powołania i działalności Komisji jest budowanie litewsko - polskiego porozumienia społecznego, myślę, że o wynikach takich obrad trzeba również informować społeczeństwa w obu krajach.

Z poważaniem

Ryszard Maciejkianiec, przewodniczący Związku

Wilno, 16 12 1999 r.

NG 52 (437)