6 lutego br. o godz. 16. 00 w sali Wileńskiego Domu Nauczyciela (ul. Vilniaus 39) odbędzie się autorski wieczór literacko-muzyczny, poświęcony 40-leciu działalności literackiej poety wileńskiego Aleksandra Śnieżko. 6 lutego br. o godz. 16. 00 w sali Wileńskiego Domu Nauczyciela (ul. Vilniaus 39) odbędzie się autorski wieczór literacko-muzyczny, poświęcony 40-leciu działalności literackiej poety wileńskiego Aleksandra Śnieżko.

Aleksander Śnieżko urodził się w 1945 r. we wsi Poszyłajcie. Debiutował w roku 1959, zaś w kilka lat później, po złożeniu w roku 1963 matury, wstąpił na studia w Ryskim Instytucie Lotnictwa Cywilnego. Po stażu podyplomowym w Kazachstanie i służbie wojskowej powrócił na WIleńszczyznę i oddał się swej pasji - poezji

Wiersze Aleksandra Śnieżko weszły w skład wielu antologii zbiorowych, takich, jak "Sponad Wilii cichych fal", "Współczesna polska poezja Wileńszczyzny", "W stronę Wilna".

W roku 1992 ukazał się w druku pierwszy tomik poety, zatytułowany "Ballady i pieśni Ziemi Wileńskiej". W tomiku tym zawarte zostały pieśni patriotyczne, religijne i liryczne, a także obszerny zbiór piosenek z repertuaru Kapeli Wileńskiej. Te ostatnie utwory zdobyły popularność nie tylko na Wileńszczyźnie, lecz również w Polsce.
Kolejny zbiorek wierszy wileńskiego poety ukazał się w roku 1994 i nosił nazwę "Dom pod Wilnem".

Poezję swą Aleksander Śnieżko tak scharakteryzował:

"Chwilowe wrażenia, uczucia, myśli, uwagi, marzenia zapisane na papierze w formie wiersza stają się trwalsze, bardziej odporne na działanie czasu, pozwalają się wielokrotnie powtarzać przez odczytywanie ich od nowa i od nowa."

(T. Wroczyński "Literatura polska XX wieku")

Jako przykład, ilustrujący to twierdzenie, możemy przytoczyć chociażby wiersz zatytułowany "Nie dajmy serc okłamać" z tomiku "Ballady i pieśni Ziemi Wileńskiej":
"Ojczyzno moja, Litwo ukochana,
Strwożonym głosem wzywam dziś Twe imię.
Przed Twym obliczem padam na kolana
O pokój prosząc w synów Twych rodzinie.
(...)
Odtrąćmy jad, nie dajmy serc okłamać,
By srogą próbę wszystkim zgodnie wytrwać,
Różnojęzyczną niech się chlubi gamą
Zakątek świata o imieniu Litwa."

Jak przystało na poetę wileńskiego, dziecka różnojęzycznego "zakątka świata o imieniu Litwa", Aleksander Śnieżko świadomie wprowadza w wielu swych wierszach stylizację na gwarę wileńską, przez co nadaje tym utworom niepowtarzalny wręcz urok:

Piękny kraj rodzony,
Dźwięczne ojców pieśni,
Co w wileńskie strony
Poprzez wiek przenieśli.

Takich słów poświecie
Darmo będziesz szukać,
Bo są znane przecież
Tylko dla wilniuka."

I dalej:
"Nie zaginiem w świecie
Ziemi nie porzucim,
Póki nasze dzieci
Polskie pieśni nucą."

("Mowa nasza śpiewna2 z tomiku "Ballady i pieśni Ziemi WIleńskiej")
Wiele wspaniałych strof Aleksander Śnieżko poświęcił też Wilnu, w skład którego weszły jego rodzinne Poszyłajcie, np.:

"To nasze Wilno kochane,
Miasto miłości i snów,
Nad Wiliąśliczne są panny,
Każda czaruje bez słów.

Niepowtarzalny swój styl ma
To miasto, któreświat zna,
Gdyś smutny, to jedź do Wilna,
A to na pewno ci szczęście da."

("To nasze Wilno kochane" z tomiku "Ballady i pieśni Ziemi Wileńskiej"

Z okazji tak pięknego jubileuszu - 40-lecia działalności literackiej - redakcja "Naszej Gazety" składa Aleksandrowi Śnieżko jak najserdeczniejsze gratulacje iżyczy jeszcze wielu równie owocnych lat pracy nad tą kruchą materią - naszym językiem ojczystym.

NG 6 (442)